“Als je een huis bouwt, begin je toch ook met een gedegen fundering?” Het is een veelgehoorde reactie als ik bij de start van een project al scrummend begin met de kleinste stap om een wens te realiseren. En hoewel ik net als Christine Karman van mening ben dat je interactiekaders als scrum niet altijd tot op de letter moet willen naleven, mis je veel als je het te snel afzwakt. Juist een ‘gedegen fundering’ is het laatste wat je wilt.
Mensen geven mij, grappig genoeg, een goede metafoor om scrum uit te leggen met de vraag over de fundering en het huis. Want waarom zou je eigenlijk een huis willen bouwen?
Glazen bol
Een huis bouwen met een fundering vergt een soort masterplan. Je maakt op papier allerlei keuzes op basis van verwachtingen over je leven. Krijg je kinderen? Dat weet je nog niet. En als je kinderen krijgt, hoeveel dan? Weet je ook niet. Willen die kinderen muziek maken en hebben ze daar dus een goed geïsoleerde extra kamer voor nodig? Weet je al helemaal niet. Ga je ooit ondernemen en heb je een kantoor aan huis nodig? Weet je ook niet.
Je kunt hooguit een zo goed mogelijke inschatting maken, maar de kans dat jouw verwachting precies uitkomt is nihil. En dus is de kans groot dat je kapitaal vernietigt met een huis dat je op voorhand bouwt. We hebben nou eenmaal geen glazen bol. Ook niet in het bedrijfsleven.
Nostradamus is dood
En die glazen bol hebben we ook niet nodig. We hoeven de toekomst niet te voorspellen. Nostradamus – je weet wel, die met die strakke groene broek- is dood. We kunnen zonder hem, juist áls we erkennen dat we de toekomst niet kunnen voorspellen. Juist daarom werken de scrumprincipes zo goed. Juist daarom moet je het interactiekader van scrum niet te snel bijstellen. Geef het interactiekader nou eens de kans om van waarde te zijn.
Mijn vrouw Kim en ik proberen binnen de mogelijkheden van ons huis een beetje agile te leven. Zo hebben we in een stuk schuur een hoekje afgetimmerd (in één dag) waar we nu slapen. We kregen kinderen en we hadden behoefte aan een extra kamer. Vervalt die behoefte, omdat de kinderen het huis uitgaan, dan kunnen we die kamer binnen no-time weer opheffen en er iets anders van maken. Zo bewegen we een beetje mee met onze omgeving, voor zover dat kan. Wie weet zetten we ooit nog weleens de stap naar een echt agile huis.
Verenigde Kennis van Salland
Met Hans Lenderink van CDiO werk ik momenteel aan de eerste editie van de Verenigde Kennis van Salland. Een Open Space waarin we de mensen binnen de regio Salland in de gelegenheid stellen om van elkaar te leren. In plaats van te beginnen met een heel plan en draaiboek hebben we gezegd: we nodigen mensen uit en regelen oploskoffie en koeken. We beginnen gewoon. Dan kijken we hoe de eerste editie is gegaan en sturen bij op basis van de ervaringen. Zo zorgen we dat de tweede editie weer net iets beter aansluit bij de behoefte van de deelnemers. En dan verder. Daar kan geen draaiboek tegenop.
Om nog even terug te komen op die agile huizenbouw. Zoek eens op ‘woontenten’ of ‘kleine huizen’. Je vindt allemaal comfortabele woonoplossingen, ook voor meerdere mensen, maar zónder die gedegen fundering. Lekker flexibel!
